| სათაური | აღწერა | საკვანძო სიტყვა | წელი | ავტორი | მფლობელი | ლინკი |
| იოსებ რატილი რაულის როლში (“ჰუგენოტები”) | იოსებ რატილი - ჩეხი მომღერალი, ლოტბარი. მუსიკალური განათლება მიიღო პრაღის კონსერვატორიაში, რომლის დამთავრების შემდეგ მღეროდა პრაღის, ჰელსინკის და სხვა ქალაქების თეატრებში. 1880 წელს გადმოდის თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრში სოლისტად. გაეცნო რა ქართულ მუსიკალურ ფოლკლორს, მოიხიბლა მისი თვითმყოფადობით და დაიწყო შემკრებლობითი მუშაობა. ჩაიწერა და დაამუშავა რამოდენიმე ქართული ხალხური სიმღერა. 1885 წელს სათავეში ჩაუდგა ლადო აღნიაშვილის მიერ შექმნილ ქართული ხალხური სიმღერის გუნდს. 1890 წელს შეადგინა ცალკე გუნდი. პროპაგანდას უწევდა ქართულ სიმღერას. ფოტო გადაღებულია ჰელსინკში (შვედურად ჰელსინგფორსი), გადაღების თარიღი უცნობია | რატილი (ნავრატილი), იოსებ ივანეს ძე (1840-1912); პორტრეტი; ჰუგენოტები | Nyblin, Daniel | ლევან თაქთაქიშვილი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/108715/1/172-1-22%20%281a%29.jpg | |
| ფოთის ქალ მომღერალთა გუნდი ავქსენტი მეგრელიძის ხელმძღვანელობით | ავქსენტი მეგრელიძე - ლოტბარი, ქართული სიმღერების შემსრულებელი. ნესტორ მაწარაშვილი - მღვდელი. დომნიკა კალანდაძე-ხუნდაძე - გუნდის წამყვანი მომღერალი. მესამე რიგში მარცხნიდან მესამე დგას ავქსენტი მეგრელიძე, შუაში მღვდელი ნესტორ მაჭარაშვილი, მეორე რიგში მარცხნიდან პირველი - დომნიკა კალანდაზე-ხუნდაძე. გადაღებულია ფოთში. | ჯგუფური ფოტო; მეგრელიძე, ავქსენტი (1877-1953); მაჭარაშვილი, ნესტორ; კალანდაძე-ხუნდაძე, დომნიკა; სასულიერო პირი | 1916 | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/199250/1/al.JPG | |
| მოსკოვის ახალგაზრულ ფესტივალზე ქართული ქორწილის დიასახლისი ნათელა ვასაძე | ნათელა ვასაძე - საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს და საკავშირო კომკავშირის ცენტრალური კომიტეტის მდივანი. პედაგოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი, პუშკინის სახ. პედაგოგიური ინსტიტუტის რექტორი. განათლების მინისტრი. ჯანსუღ კახიძე - დირიჟორი, ლოტბარი, კომპოზიტორი და მომღერალი, საქართველოს სახალხო არტისტი. მარჯვნივ: ნათელა ვასაძე, ზის მარცხნიდან მეშვიდე: ჯანსუღ კახიძე | ჯგუფური ფოტო; ვასაძე, ნათელა შალვას ასული (1930); კახიძე, ჯანსუღ ივანეს ძე (1936); ქორწილი; ეროვნული სამოსი; ჩოხა; ყანწი | 1956 | ნათელა ვასაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/213479/1/Studenti_Komkavshiri-070.jpg | |
| ქუთაისის სემინარიის მოწაფეები | იოსებ ყიფშიძე - ქართველი ენათმეცნიერი, ფილოლოგი. თსუ-ის გამგეობის სწავლული მდივანი და ქართული ენის პირველი პროფესორი, ქართული ენის კათედრის გამგე (1918-1919). ნიკოლოზ დუმბაძე - ლოტბარი. ფოტო გადაღებულია თბილისის მუშტაიდის ბაღში. მარცხნიდან დგანან: გრიგოლ გველესიანი, იოსებ ყიფშიძე, აფთონ ცინცაძე, მეხუთე: გიორგი კაპანაძე, მირიან ბასილია. ნიკო დუმბაძე. მარცხნიდან მეორე ზის: შალვა ღამბაშიძე, იოსებ შვანგირაძე. | ჯგუფური ფოტო; გველესიანი, გრიგოლ ივანეს ძე (1870-1926); ყიფშიძე, იოსებ ალექსის ძე (1882-1919); ცინცაძე, აფთონ; კაპანაძე, გიორგი; ბასილია, მირიან; დუმბაძე, ნიკო | 1904 | ლელა შანიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/218039/1/Akaki_Shanidze_%28376%29.jpg | |
| იეთიმ გურჯი, დავით არსენიშვილი და იოსებ იმედაშვილი | იეთიმ გურჯი (ნამდვილი სახელი და გვარი იეთიმ იბრაიმის ძე დაბღიშვილი) - ქართველი სახალხო მელექსე და ლოტბარი, ძველი თბილისის აშუღური პოეზიის ერთ-ერთი საუკეთესო წარმომადგენელი.დავით არსენიშვილი - ქართველი ხელოვნებათმცოდნე. იოსებ იმედაშვილი - მწერალი, საზოგადო მოღვაწე | საფოსტო ბარათი; იეთიმ გურჯი (1875-1940); დაბღიშვილი, იეთიმ იბრაიმის ძე (1875-1940); ფსევდონიმი; სახალხო მოლექსე; არსენიშვილი, დავით (1905-1963); იმედაშვილი, იოსებ ზაქარიას ძე (1876-1952) | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/221743/1/Dato_Shugliashvil-08463.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/221743/2/Dato_Shugliashvil-08464.jpg | ||
| სოფრომ მგალობლიშვილი ხალხოსანთა ჯგუფში | სოფრომ მგალობლიშვილი - მწერალი, ხალხოსანი. ნიკო ლომოური - ქართველი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი. არსენ თოხაძე - დეკანოზი. სიმონ გოგლიჩიძე - გალობის მასწავლებელი, ლოტბარი. ფოტოს რექტოსა და ვერსოზე წარწერებია. გადაღების თარიღი უცნობია | ჯგუფური ფოტო; ცხვედაძე, კონსტანტინე; გოგლიჩიძე, სიმონ (1863-1933); თოხაძე, არსენ სოფრომის ძე (1867-1932); დავითაშვილი, ალექსი; ლომოური, ნიკო იოსების ძე (1852-1915); კერესელიძე, მათე; ბურჯანაძე, ვარლამ (პავლე); მგალობლიშვილი, სოფრომ ზაქარიას ძე (1851–1925); ჩოხა-ახალუხი | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/187013/1/Dato_Shugliashvili-4254.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/187013/2/Dato_Shugliashvili-4255.jpg | ||
| სოფრომ მგალობლიშვილი ხალხოსანთა ჯგუფში | სოფრომ მგალობლიშვილი - მწერალი, ხალხოსანი. ნიკო ლომოური - ქართველი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი. არსენ თოხაძე - დეკანოზი. სიმონ გოგლიჩიძე - გალობის მასწავლებელი, ლოტბარი. ფოტოს რექტოსა და ვერსოზე წარწერებია. გადაღების თარიღი უცნობია | მგალობლიშვილი, სოფრომ ზაქარიას ძე (1851–1925); ლომოური, ნიკო იოსების ძე (1852-1915); კერესელიძე, მათე; ბურჯანაძე, პავლე; დავითაშვილი, ზაქარია ალექსის ძე; თოხაძე, არსენ სოფრომის ძე (1867-1932); გოგლიჩიძე, სიმონ (1863-1933); ცხვედაძე, კოტე | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/171266/1/Dato-Shugliashvili1167.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/171266/2/Dato-Shugliashvili1168.jpg | ||
| ბონდო დადვაძე კვარტეტ ფიროსმანის წევრებთან ერთად მოსკოვში | ომარ ჩიტაია - (აკაკი წერეთელი - ბავშვობაში), ჟურნალისტი, საქ. დამსახურებული არტისტი. თენგიზ ზაალიშვილი - საქ. სახალხო არტისტი. მიხეილ მცურავიშვილი - ანსამბლის ხელმძღვანელი, ლოტბარი. ნიკოლოზ კაპანაძე - საქ. დამსახურებული არტისტი. ბონდო დადვაძე - ფოტოხელოვანი | ჯგუფური ფოტო; დადვაძე, ბონდო იონას ძე (1934-?); ზაალიშვილი, თენგიზ (1928); მცურავიშვილი, მიშა; კაპანაძე, ნიკოლოზ (1936-1987); ჩიტაია, ომარ; გამოფენა; მოსკოვი | ზაირა კიკნაველიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/222558/1/Bondo_Dadvadze65.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/222558/2/Bondo_Dadvadze66.jpg | ||
| ქართული ხალხური მუსიკის სახელმწიფო ანსამბლის ვოკალური ჯგუფი | ომარ ხოფერია - საქართველოს დამსახურებული არტისტი, ღირსების ორდენის კავალერი, თბილისის ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის ოპერისა და ბალეტის თეატრის სოლისტი, ბანი. მიხეილ მცურავიშვილი - მომღერალი, ლოტბარი. | ჯგუფური ფოტო; ხოფერია, ომარ (1938-2016); მცურავიშვილი, მიხეილ (1942); სორდია, ბ.; ჭკადუა, რ.; ჭაფოძე, ზ.; ჭკუასელი, თ.; მეძმარიაშვილი, ნ.; მდინარაძე, რ.; გოგოლაშვილი, რ. | 1977 | დოდო ლაბუჩიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/300668/1/Dodo_Labuchidze_194.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/300668/2/Dodo_Labuchidze_195.jpg | |
| სულხანიშვილი, ნიკო (1817-1919) | ქართველი კომპოზიტორი, ლოტბარი, მომღერალი. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას. 1878 წელს ნიკო შეიყვანეს თელავის სასულიერო სემინარიაში, სადაც გალობას ასწავლიდნენ. 1884 წლიდან სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში. მისი პირველი საკომპოზიტორო ცდები თარიღდება 1886 წლით. მოგვიანებით სიმღერაში ემზადებოდა ცნობილ პედაგოგთან დ. უსატოვთან. 1890-1900 წლებში სულხანიშვილი თელავის სასულიერო სემინარიაში მუშაობდა მუსიკის მასწავლებლად. იქვე ჩამოაყალიბა ქართული გალობის მოყვარულთა გუნდი. სწორედ ამ პერიოდში შექმნა თავისი ცნობილი სიმღერა ტურფავ, მოდი, ნუ ხარ მტრულად დ. მაჩხანელის ტექსტზე (სიმღერა ნაწილობრივ სრულდება ი. ჭავჭავაძის ლექსის გახსოვს ტურფავ ტექსტით). 1900-1912 წლებში ნიკო კვლავ თბილისში ცხოვრობდა. 1902 წელს ის მეცადინეობდა თეორიულ დისციპლინებში თბილისის სამუსიკო სასწავლებელში. 1912-14 წლებში ნიკომ კახეთში იმოგზაურა და ჩაიწერა ხალხური სიმღერები. 1918 წელს ხელმძღვანელობდა ფასიან გუნდს, ხოლო 1919 - ფილარმონიულ საზოგადოებასთან არსებულ კაპელას. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას და შექმნა ამ ჟანრის პირველი კლასიკური ნიმუშები. ზ. ფალიაშვილთან ერთად მან დიდი წვლილი შეიტანა ქართული საგუნდო ხელოვნების განვითარებაში. 1892 წელს ნიკო მუშაობდა ოპერა პატარა კახზე, რომლის მხოლოდ 2 ნაწყვეტი შემორჩა, მათგან ერთი - ძალზე ცნობილი და პოპულარული სიმღერა დაიგვიანეს. სულხანიშვილის ყველა გუნდი თანხლების გარეშე სრულდება, ძირითადად ოთხხმიანია და შერეული. მისი საუკეთესო გუნდებია: გუთნური (ი. ჭავჭავაძის გუთნის დედა), სამშობლო ხევსურისა (რ. ერისთავის ლექსზე), მესტვირული ა. წერეთლის ლექსზე ჩონგურს სიმები გავუბი) და სხვა. ორიგინალის ზომა: 120x82. | პორტრეტი | ლუარსაბ ტოგონიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1228/1/SulkanishviliNiko.jpg | ||
| სტუმრად თბილისის II სამუსიკო სასწავლებელში | სოლომონ ლაფაური - ქართველი მუსიკათმცოდნე, ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს ტელევიზიის და რადიომაუწყებლობის გუნდის დამაარსებელი. საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე. ვანო გელაშვილი - რეჟისორი. აკაკი ხარებავა – მომღერალი, ლოტბარი, აფხაზეთის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე. მარჯვნიდან: ვანო გელაშვილი, სოლომონ ლაფაური, აკაკი ხარებავა | ჯგუფური ფოტო; ლაფაური-იობაშვილი, სოლომონ (1929-2007); ხარებავა, აკაკი (1908-1978); გელაშვილი, ვანო; სამუსიკო სასწავლებელი; თბილისი | დეკემბერი 1964 | მარიკა ლაფაური-ბურკი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/461862/1/Kisiskhevis-Dzeglebi-100.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/461862/2/Kisiskhevis-Dzeglebi-101.jpg | |
| სოფელ ოტობაიას ანსამბლი აკაკი ხარებავას ხელმძღვანელობით | სოლომონ ლაფაური - ქართველი მუსიკათმცოდნე, ჟურნალისტი, საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს ტელევიზიის და რადიომაუწყებლობის გუნდის დამაარსებელი. საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე. აკაკი ხარებავა – მომღერალი, ლოტბარი, აფხაზეთის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე. ვალერი გელაშვილი - რეჟისორი. მარჯვნიდან: ვ. გელაშვილი, სოლომონ ლაფაური, აკაკი ხარებავა | ჯგუფური ფოტო; ლაფაური-იობაშვილი, სოლომონ (1929-2007); ხარებავა, აკაკი (1908-1978); გელაშვილი, ვ.; ანსამბლი; ოტობაია; გალი | 1976 | მარიკა ლაფაური-ბურკი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/459627/1/Marika_Lafauri_Burki-348.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/459627/2/Marika_Lafauri_Burki-349.jpg | |
| ავთანდილ მაჭავარიანი, ავთანდილ ბარათაშვილი და სულიკო ვეფხვაძე | ავთანდილ ბარათაშვილი - საქართველოს კულტურის დამსახურებული მუშაკი, ქუთაისის კულტურის საქალაქო საბჭოს თავმჯდომარე, ქუთაისის საპატიო მოქალაქე, ხალხთა მეგობრობის ორდენის კავალერი, კულტურის დარგში შეტანილი წვლილისა და ნაყოფიერი საზოგადოებრივი საქმიანობისათვის დაჯილდოებულია ღირსების ორდენით. სულიკო ვეფხვაძე - ლოტბარი. ფოტო გადაღებულია ქუთაისში, მასწავლებელთა სახლში მდებარე ფოტოსტუდიაში., | ჯგუფური ფოტო; სტუდიური ფოტო; მაჭავარიანი, ავთანდილი; ბარათაშვილი, ავთანდილი (1927-2006); ვეფხვაძე, სულიკო | 2000 | ხახიაშვილი, ილო ფილხაზის ძე | სულიკო ვეფხვაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/363854/1/Qutaiselebi%200002.jpg |
| აფხაზეთის წკგს-ს გამგეობის წევრები | ძუკუ (პორფილე) ლოლუა - ქართველი მუსიკოსი, მეჩონგურე, მომღერალი და ლოტბარი. მარიამ დადიანი-ანჩაბაძე – საზოგადო მოღვაწე, მისი ინიციატივით, 1903 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სოხუმის განყოფილება ჩამოყალიბდა, რომლის გამგეობასაც წლების მანძილზე იგი უცვლელად თავმჯდომარეობდა, შალვა დადიანის და. შალვა დადიანი - ქართველი მწერალი, დრამატურგი, მსახიობი, თეატრის მოღვაწე; საქართველოს სახალხო არტისტი. გურამ შარაძის კაბინეტი | ჯგუფური ფოტო; ლოლუა, ძუკუ (პორფილე) ბახვას ძე (1877-1924); დადიანი, შალვა ნიკოს ძე(1874-1959); დადიანი, მარიამ ნიკოს ას. | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/505734/1/Masalebi_Wignistvis-242.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/505734/2/Masalebi_Wignistvis-243.jpg | ||
| კახი კავსაძე ძმასთან და მშობლებთან ერთად | დათაშკა კავსაძე - ლოტბარი, მომღერალი. 14 წლიდან ლოტბარობდა დათაშკა ჭიათურის საშუალო სკოლის გუნდს. სკოლის დამთავრებისთანავე დაინიშნა შორაპნის რკინიგზის სკოლაში სიმღერის მასწავლებლად, მომდევნო წელს კი ქუთაისის ვაჭრობის მუშაკთა კლუბში, მომღერალთა გუნდის ლოტბარად. თბილისის მეორე სამუსიკო სასწავლებლის დამთავრების შემდეგ კონსერვატორიის საკომპოზიციო ფაკულტეტზე ჩააბარა, მესამე კურსიდან კი სადირიჟორო ფაკულტეტზე გადავიდა. ამავე დროს ხელმძღვანელობდა თბილისის სკოლების, ტექნიკუმებისა და მუშფაკების გუნდებს. 1929 წლიდან ძმები - გიგუშა და დათაშკა კავსაძეები - სანდრო კავსაძის ტყიბულის მაღაროელთა გუნდის წამყვანი ხმები იყვნენ. 1937 წლის მიწურულს მოსკოვში ქართული კულტურისა და ხელოვნების პირველი დეკადა გაიმართა. დეკადისთვის მზადება 1935 წლიდან დაიწყო და სანდროს, უკვე ოფიციალურად, მოადგილედ დათაშკა დაუნიშნეს. დეკადაზე გუნდი წარმატებით გამოვიდა. 1937-1939 წლები დიდი ტრიუმფი იყო აღმოსავლეთ საქართველოს სახელმწიფო ეთნოგრაფიული გუნდისათვის. მამის მძიმე ავადმყოფობის გამო გუნდს, ფაქტობრივად, დათაშკა ხელმძღვანელობდა. იმერი კავსაძე - ოპერის თეატრის სოლისტი 18 წელია პოლონეთში მოღვაწეობს და კრაკოვის თეატრის ქართველი ტენორია. მარცხნიდან: თამარ (კაკალა) ცაგარეიშვილი, იმერი კავსაძე (ხელში უჭირავს თამარს), კახი კავსაძე, დავით (დათაშკა)კავსაძე. გადაღების თარიღი უცნობია | ჯგუფური ფოტო; კავსაძე, კახი დავითის ძე (1935); კავსაძე, იმერი დავითის ძე; კავსაძე, დავით (დათაშკა) სანდროს ძე (1907-1952); ცაგარეიშვილი, თამარ (კაკალა) | კახი კავსაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/13958/1/Kakhi_Kavsadze_mshoblebtan_ertad_recto.jpg | ||
| მუსიკოს ნ. სულხანიშვილის ლოტბარობით შემდგარი გალობის მოყვარულთა გუნდი. | ნიკო სულხანიშვილი - ქართველი კომპოზიტორი, ლოტბარი, მომღერალი. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას. 1878 წელს ნიკო შეიყვანეს თელავის სასულიერო სემინარიაში, სადაც გალობას ასწავლიდნენ. 1884 წლიდან სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში. მისი პირველი საკომპოზიტორო ცდები თარიღდება 1886 წლით. მოგვიანებით სიმღერაში ემზადებოდა ცნობილ პედაგოგთან დ. უსატოვთან. 1890-1900 წლებში სულხანიშვილი თელავის სასულიერო სემინარიაში მუშაობდა მუსიკის მასწავლებლად. იქვე ჩამოაყალიბა ქართული გალობის მოყვარულთა გუნდი. სწორედ ამ პერიოდში შექმნა თავისი ცნობილი სიმღერა ტურფავ, მოდი, ნუ ხარ მტრულად დ. მაჩხანელის ტექსტზე (სიმღერა ნაწილობრივ სრულდება ი. ჭავჭავაძის ლექსის გახსოვს ტურფავ ტექსტით). 1900-1912 წლებში ნიკო კვლავ თბილისში ცხოვრობდა. 1902 წელს ის მეცადინეობდა თეორიულ დისციპლინებში თბილისის სამუსიკო სასწავლებელში. 1912-14 წლებში ნიკომ კახეთში იმოგზაურა და ჩაიწერა ხალხური სიმღერები. 1918 წელს ხელმძღვანელობდა ფასიან გუნდს, ხოლო 1919 - ფილარმონიულ საზოგადოებასთან არსებულ კაპელას. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას და შექმნა ამ ჟანრის პირველი კლასიკური ნიმუშები. ზ. ფალიაშვილთან ერთად მან დიდი წვლილი შეიტანა ქართული საგუნდო ხელოვნების განვითარებაში. 1892 წელს ნიკო მუშაობდა ოპერა პატარა კახზე, რომლის მხოლოდ 2 ნაწყვეტი შემორჩა, მათგან ერთი - ძალზე ცნობილი და პოპულარული სიმღერა დაიგვიანეს. სულხანიშვილის ყველა გუნდი თანხლების გარეშე სრულდება, ძირითადად ოთხხმიანია და შერეული. მისი საუკეთესო გუნდებია: გუთნური (ი. ჭავჭავაძის გუთნის დედა), სამშობლო ხევსურისა (რ. ერისთავის ლექსზე), მესტვირული ა. წერეთლის ლექსზე ჩონგურს სიმები გავუბი) და სხვა. ორიგინალის ზომა: 118x132. | ჯგუფური ფოტო; ამონაჭერი; სულხანიშვილი, ნიკო (1817-1919) | ლუარსაბ ტოგონიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/2355/1/Sulxanishvili_N_01.jpg | ||
| ნიკო სულხანიშვილი | ნიკო სულხანიშვილი – ქართველი კომპოზიტორი, ლოტბარი, მომღერალი. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას. 1878 წელს ნიკო შეიყვანეს თელავის სასულიერო სემინარიაში, სადაც გალობას ასწავლიდნენ. 1884 წლიდან სწავლობდა თბილისის სასულიერო სემინარიაში. მისი პირველი საკომპოზიტორო ცდები თარიღდება 1886 წლით. მოგვიანებით სიმღერაში ემზადებოდა ცნობილ პედაგოგთან დ. უსატოვთან. 1890-1900 წლებში სულხანიშვილი თელავის სასულიერო სემინარიაში მუშაობდა მუსიკის მასწავლებლად. იქვე ჩამოაყალიბა ქართული გალობის მოყვარულთა გუნდი. სწორედ ამ პერიოდში შექმნა თავისი ცნობილი სიმღერა ტურფავ, მოდი, ნუ ხარ მტრულად დ. მაჩხანელის ტექსტზე (სიმღერა ნაწილობრივ სრულდება ი. ჭავჭავაძის ლექსის გახსოვს ტურფავ ტექსტით). 1900-1912 წლებში ნიკო კვლავ თბილისში ცხოვრობდა. 1902 წელს ის მეცადინეობდა თეორიულ დისციპლინებში თბილისის სამუსიკო სასწავლებელში. 1912-14 წლებში ნიკომ კახეთში იმოგზაურა და ჩაიწერა ხალხური სიმღერები. 1918 წელს ხელმძღვანელობდა ფასიან გუნდს, ხოლო 1919 - ფილარმონიულ საზოგადოებასთან არსებულ კაპელას. ნიკო სულხანიშვილმა საფუძველი ჩაუყარა თანამედროვე ქართულ საგუნდო მუსიკას და შექმნა ამ ჟანრის პირველი კლასიკური ნიმუშები. ზ. ფალიაშვილთან ერთად მან დიდი წვლილი შეიტანა ქართული საგუნდო ხელოვნების განვითარებაში. 1892 წელს ნიკო მუშაობდა ოპერა პატარა კახზე, რომლის მხოლოდ 2 ნაწყვეტი შემორჩა, მათგან ერთი - ძალზე ცნობილი და პოპულარული სიმღერა დაიგვიანეს. სულხანიშვილის ყველა გუნდი თანხლების გარეშე სრულდება, ძირითადად ოთხხმიანია და შერეული. მისი საუკეთესო გუნდებია: გუთნური (ი. ჭავჭავაძის გუთნის დედა), სამშობლო ხევსურისა (რ. ერისთავის ლექსზე), მესტვირული ა. წერეთლის ლექსზე ჩონგურს სიმები გავუბი) და სხვა. ორიგინალის ზომა: 253x196. | პორტრეტი; სულხანიშვილი, ნიკო (1817-1919) | ლუარსაბ ტოგონიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1934/1/Sulkhanishvili_Niko_recto.jpg | ||
| დათაშკა კავსაძე პლეხანოვის კლუბის მომღერალთა გუნდის წევრებთან ერთად | დავით კავსაძე - ლოტბარი, მომღერალი. იგი 1941 წელს მეორე მსოფლიო ომში გაიწვიეს. ის წითელი არმიის 224-ე მსროლელთა ბრიგადაში მსახურობდა, როდესაც ტყვედ ჩავარდა. ქართველ ტყვეთა ბანაკში დაინიშნა ეთნოგრაფიული გუნდის ხელმძღვანელად. ომის შემდეგ, 1946 წლის 10 იანვარს საბჭოთა ხელისუფლებამ დავით კავსაძე დააპატიმრა და წაუყენა ბრალდება — სამშობლოს ღალატი ჩადენილი სამხედრო პირის მიერ. გადაასახლეს სვერდლოვსკის ოლქში, სადაც ის გარდაიცვალა. მარცხნიდან დგას: დათაშკა კავსაძე მომღერალთა გუნდის ხელმძღვანელი | ჯგუფური ფოტო; კავსაძე, დავით (დათაშკა) სანდროს ძე (1907-1952); მომღერალთა გუნდი; მუსიკალური ინსტრუმენტი | 1937 | კახი კავსაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/16081/1/Datashka_kavsadze_02_recto.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/16081/2/Datashka_Kavsadze_02_verso.jpg | |
| ბევლარა ბეგიჯანოვი, ბულდანა ალთუნიშვილი, ალექსი გოდერძიშვილი და შალვა მარკოზაშვილი | ფირუზ მახათელაშვილი - გუნდის ხელმზღვანელი, ლოტბარი, ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე. დაამთავრა მუსიკალური სკოლა. 1935 წლიდან ნავთლუღის რკინიგზის გუნდის ხელმძღვანელია. 1953 წელს გორში მუშაობს საოლქო გუნდის ლოტბარად. ფირუზ მახათელაშვილი თვითმოქმედი კომპოზიტორი იყო. დაწერილი აქვს მრავალი სიმღერა ტექსტითურთ. შექმნა ახალი საკრავი ჩანგური, რომელიც წარმოადგენს ჩონგურის, ფანდურის და ჩანგის შერწყმას. ფოტოს გადაღების ადგილი უცნობია. თელაველ მომღერალთა გუნდი მარჯვნიდან:ბეგლარა ბეგიჯანოვი, ბუღდანა ალთუნიშვილი, ალექსი გოდერძიშვილი, შალვა მარკოზაშვილი | ჯგუფური ფოტო; ბეგიჯანოვი, ბეგლარა; ალთუნაშვილი, ბუღდანა; გოდერძიშვილი, ალექსანდრე (ალექსა); მარკოზაშვილი, შალვა; მახათელაშვილი, ფირუზ; თელაველი მომღერლები; ეროვნული სამოსი; ჩოხა | 24დეკემბერი 1939 | გიორგი ნიკოლოზის ძე და ნიკოლოზ გიორგის ძე ჯავახიშვილები | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/56313/1/Giorgi_Javaxishvili-232.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/56313/2/Giorgi_Javaxishvili-233.jpg | |
| სანდრო კავსაძე, ვ. უზნაძე და კ. რევაზიშვილი ხალხური სიმგერის გუნდთან ერთა | კავსაძე სანდრო გრიგოლის ძე - ლოტბარი, მომღერალი. სიმღერა მამამ შეასწავლა, გორის სასულიერო სასწავლებელში კი სიმონ გოგლიჩიძესთან დაოსტატდა: ლოტბარმა სანდრო სასწავლებლის გუნდში თავის მოადგილედაც დანიშნა. ამავე გუნდში მღეროდა სოსო ჯუღაშვილიც (იოსებ სტალინი). თბილისის სასულიერო სემინარიის სტუდენტი, ლადო აღნიაშვილის გუნდის სოლისტად მიიწვიეს; უკვე 1893 წელს 19 წლის სანდრომ ხოლო 1896 წელს სანდრო კავსაძემ უკვე თბილისში ჩამოაყალიბა გუნდი. პარალელურად, ილია წინამძღვრიშვილს - ცნობილ პედაგოგსა და საზოგადო მოღვაწეს, ილია ჭავჭავაძის მეგობარს, წინამძღვრიანთკარის სასოფლო-სამეურნეო სკოლის დამაარსებელს - სანდრო კავსაძე აქ სიმღერა-გალობის მასწავლებლად მიუწვევია. დიდ ილიას, თურმე, განსაკუთრებით მოსწონდა სანდროს შესრულებული ურმული და ოროველა. 1897 წელს ფოთის ქალაქის თავმა, დიდმა საზოგადო მოღვაწემ და პულიცისტმა ნიკო ნიკოლაძემ, სოფრომ მგალობლიშვილის რჩევით, სანდრო ფოთში გამოიძახა და მას სახელდახელოდ გუნდის შექმნა სთხოვა. 900-იან წლებში სანდრო სონია ციციშვილზე დაქორწინდა, მაგრამ მეუღლე ადრე გარდაეცვალა და მარტომ გაზარდა სამი შვილი - გიგუშა, დათაშკა და რიტა (მარგარიტა). 1911 წელს სანდრო კავსაძემ თავისი გუნდი ძმისწულს, მოსკოვიდან ახლად დაბრუნებულ მიხეილ კავსაძეს გადასცა, თავად კი სამუშაოდ ჭიათურაში გადავიდა. ტყიბულისა და ჭიათურის მაღაროელთა გუნდების გარდა, სანდრო გუნდებს აყალიბებს საჩხერეში, ზესტაფონსა და ქუთაისში, ეწევა პედაგოგიურ საქმიანობასაც. 1935 წელს სანდრო იმერეთიდან თბილისში გადმოიყვანეს და დეკადისათვის აღმოსავლეთ საქართველოს ეთნოგრაფიული გუნდის შექმნა-მომზადება დაავალეს. მოადგილედ უმცროსი ვაჟი დათაშკა დაუნიშნეს. ქორეოგრაფიულ ნაწილს ილიკო სუხიშვილი უძღვებოდა. თბილისში დაბრუნებული სანდრო კავსაძის გუნდი მალე საგასტროლოდ ლენინგრადში მიიწვიეს. ამ პერიოდში გუნდმა ოცზე მეტი სიმღერა ჩაწერა. მალე სანდრო მძილედ დასნეულდა და 1939 წლის 12 ივნისს გარდაიცვალა. დაკრძალულია თბილისში, ვაკის სასაფლაოზე, ქართველ მოღვაწეთა პანთეონში. მარცხნიდან მარჯვნივ: კ. რევაზიშვილი. ზის: სანდრო კავსაძე და ვ. უზნაძე | ჯგუფური ფოტო; გუნდი; ხალხური სიმღერა; კავსაძე, ალექსანდრე (სანდრო) გრიგოლის ძე (1874-1939); რევაზიშვილი, კ.; უზნაძე, ვ. | 1911 | კახი კავსაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/13949/1/kaxi%20kavsadze_002_recto.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/13949/2/kaxi%20kavsadze_003_recto.jpg | |
| ქართველი მწერლები | ვარლამ რუხაძე - მწერალი. ტიციან ტაბიძე - პოეტი. კონსტანტინე (კოტე) მაყაშვილი - ქართველი პოეტი, მარო მაყაშვილის მამა. კონსტანტინე (კოტე) ფოცხვერაშვილი - ქართველი კომპოზიტორი, დირიჟორი და ლოტბარი. პაოლო (პავლე) იაშვილი -ქართველი პოეტი, მთარგმნელი, ესეისტი. ლეო ქიაჩელი (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეონ მიხეილის ძე შენგელაია) - ქართველი მწერალი. ვახტანგ კოტეტიშვილი - ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, კრიტიკოსი, ფოლკლორისტი, მოქანდაკე, ხელოვნებათმცოდნე. ვიქტორ ნოზაძე - ქართველი ემიგრანტი, პოლიტიკური მოღვაწე, ჟურნალისტი, რუსთველოლოგი. პლატონ გიორგის ძე კეშელავა -ქართველი მწერალი, რიტიკოსი, პუბლიცისტი. იაკინთე ბარნაბის ძე ლისაშვილი (ხომერიკი)-ქართველი მწერალი, დრამატურგი. სხედან (მარცხნიდან მარჯვნივ): ვარლამ რუხაძე, ტიციან ტაბიძე, კოტე მაყაშვილი, პაოლო იაშვილი, კოტე ფოცხვერაშვილი. დგანან: ლეო ქიაჩელი, ვახტანგ კოტეტიშვილი, ვიქტორ ნოზაძე, პლატონ კეშელავა და იაკინთე ლისაშვილი | ჯგუფური ფოტო; რუხაძე, ვარლამ ალექსის ძე (1874-1935); ტაბიძე, ტიციან იუსტინეს ძე (1893-1937; მაყაშვილი, კონსტანტინე ზაქარიას ძე(1876-1927); იაშვილი, პაოლო ჯიბრაილის ძე (1894-1937); ფოცხვერაშვილი, კონსტანტინე გიორგის ძე(1880-1959); ქიაჩელი (შენგელაია), ლეონ მიხეილის ძე (1884-1963); კოტეტიშვილი, ვახტანგ ილიას ძე(1893-1937); ნოზაძე, ვიქტორ (1893-1975); კეშელავა, პლატონ გიორგის ძე (1893-1963); ლისაშვილი (ხომერიკი), იაკინთე ბარნაბას ძე (1897-1972); მწერალი | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/160001/1/Dato-Shugliashvili600.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/160001/2/Dato-Shugliashvili601.jpg | ||
| ქართველი მწერლები | ვარლამ რუხაძე - მწერალი. ტიციან ტაბიძე - პოეტი. კონსტანტინე (კოტე) მაყაშვილი - ქართველი პოეტი, მარო მაყაშვილის მამა. კონსტანტინე (კოტე) ფოცხვერაშვილი - ქართველი კომპოზიტორი, დირიჟორი და ლოტბარი. პაოლო (პავლე) იაშვილი -ქართველი პოეტი, მთარგმნელი, ესეისტი. ლეო ქიაჩელი (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეონ მიხეილის ძე შენგელაია) - ქართველი მწერალი. ვახტანგ კოტეტიშვილი - ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, კრიტიკოსი, ფოლკლორისტი, მოქანდაკე, ხელოვნებათმცოდნე. ვიქტორ ნოზაძე - ქართველი ემიგრანტი, პოლიტიკური მოღვაწე, ჟურნალისტი, რუსთველოლოგი. პლატონ გიორგის ძე კეშელავა -ქართველი მწერალი, რიტიკოსი, პუბლიცისტი. იაკინთე ბარნაბის ძე ლისაშვილი (ხომერიკი)-ქართველი მწერალი, დრამატურგი. სხედან (მარცხნიდან მარჯვნივ): ვარლამ რუხაძე, ტიციან ტაბიძე, კოტე მაყაშვილი, პაოლო იაშვილი, კოტე ფოცხვერაშვილი. დგანან: ლეო ქიაჩელი, ვახტანგ კოტეტიშვილი, ვიქტორ ნოზაძე, პლატონ კეშელავა და იაკინთე ლისაშვილი | ჯგუფური ფოტო; რუხაძე, ვარლამ ალექსის ძე (1874-1935); ტაბიძე, ტიციან იუსტინეს ძე (1893-1937; მაყაშვილი, კონსტანტინე ზაქარიას ძე(1876-1927); იაშვილი, პაოლო ჯიბრაილის ძე (1894-1937); ფოცხვერაშვილი, კონსტანტინე გიორგის ძე(1880-1959); ქიაჩელი (შენგელაია), ლეონ მიხეილის ძე (1884-1963); კოტეტიშვილი, ვახტანგ ილიას ძე(1893-1937); ნოზაძე, ვიქტორ (1893-1975); კეშელავა, პლატონ გიორგის ძე (1893-1963); ლისაშვილი (ხომერიკი), იაკინთე ბარნაბას ძე (1897-1972); მწერალი | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/154146/1/Dato-Shugliashvili440.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/154146/2/Dato-Shugliashvili441.jpg | ||
| ქართველი მწერლები | ვარლამ რუხაძე - მწერალი. ტიციან ტაბიძე - პოეტი. კონსტანტინე (კოტე) მაყაშვილი - ქართველი პოეტი, მარო მაყაშვილის მამა. კონსტანტინე (კოტე) ფოცხვერაშვილი - ქართველი კომპოზიტორი, დირიჟორი და ლოტბარი. პაოლო (პავლე) იაშვილი -ქართველი პოეტი, მთარგმნელი, ესეისტი. ლეო ქიაჩელი (ნამდვილი სახელი და გვარი ლეონ მიხეილის ძე შენგელაია) - ქართველი მწერალი. ვახტანგ კოტეტიშვილი - ქართველი ლიტერატურათმცოდნე, კრიტიკოსი, ფოლკლორისტი, მოქანდაკე, ხელოვნებათმცოდნე. ვიქტორ ნოზაძე - ქართველი ემიგრანტი, პოლიტიკური მოღვაწე, ჟურნალისტი, რუსთველოლოგი. პლატონ გიორგის ძე კეშელავა -ქართველი მწერალი, რიტიკოსი, პუბლიცისტი. იაკინთე ბარნაბის ძე ლისაშვილი (ხომერიკი)-ქართველი მწერალი, დრამატურგი. სხედან (მარცხნიდან მარჯვნივ): ვარლამ რუხაძე, ტიციან ტაბიძე, კოტე მაყაშვილი, პაოლო იაშვილი, კოტე ფოცხვერაშვილი. დგანან: ლეო ქიაჩელი, ვახტანგ კოტეტიშვილი, ვიქტორ ნოზაძე, პლატონ კეშელავა და იაკინთე ლისაშვილი. ფოტო გადაღებულია 20-ე საუკუნის 30-იან წლებში | ჯგუფური ფოტო; რუხაძე, ვარლამ ალექსის ძე (1874-1935); ტაბიძე, ტიციან იუსტინეს ძე (1893-1937; მაყაშვილი, კონსტანტინე ზაქარიას ძე(1876-1927); იაშვილი, პაოლო ჯიბრაილის ძე (1894-1937); ფოცხვერაშვილი, კონსტანტინე გიორგის ძე(1880-1959); ქიაჩელი (შენგელაია), ლეონ მიხეილის ძე (1884-1963); კოტეტიშვილი, ვახტანგ ილიას ძე(1893-1937); ნოზაძე, ვიქტორ (1893-1975); კეშელავა, პლატონ გიორგის ძე (1893-1963); ლისაშვილი (ხომერიკი), იაკინთე ბარნაბას ძე (1897-1972); მწერალი | ნიკოლოზ არჩვაძე | საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/206972/1/Dato_Shugliashvil-06849.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/206972/2/Dato_Shugliashvil-06850.jpg | |
| ნატო გაბუნია-ცაგარელი, ოსკარ შმერლინგი და სანდრო კავსაძის ანსამბლი საზეიმო სადილზე | ნატო გაბუნია – XIX საუკუნის არტისტული ლეგენდა იყო. სასცენო მოღვაწეობა დაიწყო გორში ხალხოსნების მიერ დაარსებულ სცენისმოყვარეთა დრამატულ წრეში. გორში იხილა იგი დავით ერისთავმა და 1879 წელს თბილისის ქართულ პროფესიულ თეატრში მოიწვია. 1882 წელს მისთხოვდა ასიკო (ავქსენტი) ცაგარელს. ნატო გაბუნია გამოირჩეოდა ხალხური, ეროვნული კოლორიტით, უშუალობით, ბუნებრიობით. პროფესიულ თეატრში მოღვაწეობის პარალელურად მონაწილეობდა მუშათა თეატრების სპექტაკლებში და სოფლად. დიდია მისი ღვაწლი სენაკის დაბის თეატრალურ ცხოვრებაში. ნატო გაბუნია მონაწილეობდა ოპერეტებშიც. მის ტკბილ ხმას აღტაცებაში მოჰყავდა თეატრის მოყვარულები. ნატო გაბუნია გარდაიცვალა 1910 წლის 16 (29) აგვისტოს, თბილისში. დასაფლავებულია კუკიის სასაფლაოზე, ქმრის – ასიკო ცაგარლის გვერდით. სანდრო კავსაძე - ლოტბარი, მომღერალი. სიმღერა მამამ შეასწავლა, გორის სასულიერო სასწავლებელში კი სიმონ გოგლიჩიძესთან დაოსტატდა: ლოტბარმა სანდრო სასწავლებლის გუნდში თავის მოადგილედაც დანიშნა. ამავე გუნდში მღეროდა სოსო ჯუღაშვილიც (იოსებ სტალინი). თბილისის სასულიერო სემინარიის სტუდენტი, ლადო აღნიაშვილის გუნდის სოლისტად მიიწვიეს; უკვე 1893 წელს 19 წლის სანდრომ ხოლო 1896 წელს სანდრო კავსაძემ უკვე თბილისში ჩამოაყალიბა გუნდი. პარალელურად, ილია წინამძღვრიშვილს - ცნობილ პედაგოგსა და საზოგადო მოღვაწეს, ილია ჭავჭავაძის მეგობარს, წინამძღვრიანთკარის სასოფლო-სამეურნეო სკოლის დამაარსებელს - სანდრო კავსაძე აქ სიმღერა-გალობის მასწავლებლად მიუწვევია. დიდ ილიას, თურმე, განსაკუთრებით მოსწონდა სანდროს შესრულებული ურმული და ოროველა. 1897 წელს ფოთის ქალაქის თავმა, დიდმა საზოგადო მოღვაწემ და პულიცისტმა ნიკო ნიკოლაძემ, სოფრომ მგალობლიშვილის რჩევით, სანდრო ფოთში გამოიძახა და მას სახელდახელოდ გუნდის შექმნა სთხოვა. 900-იან წლებში სანდრო სონია ციციშვილზე დაქორწინდა, მაგრამ მეუღლე ადრე გარდაეცვალა და მარტომ გაზარდა სამი შვილი - გიგუშა, დათაშკა და რიტა (მარგარიტა). 1911 წელს სანდრო კავსაძემ თავისი გუნდი ძმისწულს, მოსკოვიდან ახლად დაბრუნებულ მიხეილ კავსაძეს გადასცა, თავად კი სამუშაოდ ჭიათურაში გადავიდა. ტყიბულისა და ჭიათურის მაღაროელთა გუნდების გარდა, სანდრო გუნდებს აყალიბებს საჩხერეში, ზესტაფონსა და ქუთაისში, ეწევა პედაგოგიურ საქმიანობასაც. 1935 წელს სანდრო იმერეთიდან თბილისში გადმოიყვანეს და დეკადისათვის აღმოსავლეთ საქართველოს ეთნოგრაფიული გუნდის შექმნა-მომზადება დაავალეს. მოადგილედ უმცროსი ვაჟი დათაშკა დაუნიშნეს. ქორეოგრაფიულ ნაწილს ილიკო სუხიშვილი უძღვებოდა. თბილისში დაბრუნებული სანდრო კავსაძის გუნდი მალე საგასტროლოდ ლენინგრადში მიიწვიეს. ამ პერიოდში გუნდმა ოცზე მეტი სიმღერა ჩაწერა. მალე სანდრო მძილედ დასნეულდა და 1939 წლის 12 ივნისს გარდაიცვალა. დაკრძალულია თბილისში, ვაკის სასაფლაოზე, ქართველ მოღვაწეთა პანთეონში. ოსკარ ივანეს ძე შმერლინგი - გერმანელი წარმოშობის ქართველი ფერმწერი და გრაფიკოსი. გადაღების ადგილი და თარიღი უცნობია | ჯგუფური ფოტო; ძველი თბილისი; კავსაძე, სანდრო გრიგოლის ძე (1874-1939); გაბუნია-ცაგარელი, ნატო მერაბის ასული (1859-1910); შმერლინგი, ოსკარ ივანეს ძე (1863-1938) | იოსებ გრიშაშვილის სახლ-მუზეუმი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/12893/1/Banketi_Recto.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/12893/2/Banketi_Verso.jpg | ||
| თბილისის მუშა-ახალგაზრდობის თეატრის (სტუდია თეატრი ტრამი) 1929-1930 წლების სეზონი | გრიგოლ (გრიშა) შავგულიძე - განათლება მიიღი პარიზში, დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციალურ-ეკონომიური ფაკულტეტის იურიდიული განყოფილება. 1929-1931 წლებში ტრამის დირექტორი. სახელმწიფი ოპერის სამხატვრო-პოლიტიკური საბჭოს თავმჯდომარე (1931). განსახკომის (განათლების სახალხო კომისარიატი) ხელოვნების და ლიტერატურის სექტორის გამგე (1931-1932 წწ). განსახკომის კოლეგიის წევრი (1932 წ). სახელმწიფო მუსიკალური ინსტიტუტის (კონსერვატორია) დორექტორი (1932-1934 წწ). ხელოვნების მუშაკთა ცენტრალური პროფკავშირის თავმჯდომარე (რაბისი) (1934-1938 წწ). ანდრია ბალანჩივაძე – კომპოზიტორი, პედაგოგი. ილიკო სუხიშვილი - მოცეკვავე, საქართველოს ხალხური ცეკვის სახელმწიფო აკადემიური ანსამბლის დამფუძნებელი. შოთა მანაგაძე - თბილისის მუშა-ახალგაზრდობის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი. შოთა დედაბრიშვილი - მხატვარი, შიო არაგვისპირელის ვაჟი. შურა ჭავჭანიძე - მსახიობი. პავლე ბერძენიშვილი - მსახიობი, შემდეგში საქართველოს სსრ პროკურორი. შურა კირკიტაძე - მსახიობი. ვასო შავერზაშვილი - კომპოზიტორი, ორკესტრის მთავარი დირიჟორი. ქეთო კალანდია - მსახიობი, ცნობილი რადიო დიქტორი. დავით ბაქრაძე - მსახიობი, საბჭოთა კავშირის გმირი. დავით ცხაკაია - მსახიობი, რეჟისორი ტელე სტუდიაში. გიორგი გრიგოლიშვილი - მსახიობი, ხალხური შემოქმედების რესპუბლიკური სახლის დირექტორის მოადგილე. ლევან ზაუტაშვილი - მსახიობი, შემდგომში შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრის მსახიობი. ტიტე გაგუა - მსახიობი. ვალიკო ჭუმბერიძე - მსახიობი, შემგომში ლოტბარი. შურა იმერლიშვილი - მსახიობი. აქვსენტი მარინაშვილი - მსახიობი. საშა კალანდარიშვილი - მსახიობი. კოლია ხელაშვილი - მსახიობი. პანა ჯიბლაძე - მსახიობი, ანდრია ბალანჩივაძის მეუღლე. კოლია ნიჟარაძე - მსახიობი. მეორე რიგში მარჯვნიდან სხედან: მესამე - გრიშა შავგულიძე, მეოთხე - ანდრია ბალანჩივაძე. მარჯვნივ დგას: ილიკო სუხიშვილი (კიბესთან) | ჯგუფური ფოტო; შავგულიძე, გრიგოლ (გრიშა) დავითის ძე (1907-1938); ბალანჩივაძე, ანდრია მელიტონის ძე (1906–1992); სუხიშვილი, ილიკო (1907-1985); მანაგაძე, შოთა; დედაბრიშვილი, შოთა; ჭავჭანიძე, შურა; ბერძენიშვილი, პავლეკირკიტაძე, შურა; შავერზაშვილი, ვასო;; კალანდია, ქეთო; ბაქრაძე, დავით; ცხაკაია, დავით; გრიგოლიშვილი, გიორგი; ზაუტაშვილი, ლევან; გაგუა, ტიტე; ჭუმბერიძე, ვალიკო; იმერლიშვილი, შურა; მარინაშვილი, აქვსენტი; კალანდარიშვილი, საშა; ხელაშვილი, კოლია; ჯიბლაძე, პანა; ნიჟარაძე, კოლია; ტრამი; თეატრი; მსახიობი; კომპოზიტორი | ანა კაკაბაძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/152691/1/Ana_Kakabadze%20-049.jpg | ||
| პოეტ ეთიმ გურჯის ძეგლი თბილისში = Памятник поэту Э. Гурэжи = Monument to poet E. Gurdzhi. საქართველოს ქალაქები | იეთიმ გურჯი (ნამდვილი სახელი და გვარი იეთიმ იბრაიმის ძე დაბღიშვილი) (1875-15 ივლისი, 1940) – ქართველი სახალხო მელექსე და ლოტბარი, ძველი თბილისის აშუღური პოეზიის ერთ-ერთი საუკეთესო წარმომადგენელი. იეთიმ გურჯის ძეგლი თბილისში. ბრინჯაო. 1985. მდ. მტკვრის მარჯვენა სანაპიროზე, სიონის ტაძრის მიმდებარე ძველთბილისური განაშენიანების წინ დგას (სკულპტურის ავტორია მოქანდაკე დიმიტრი (ჯუნა) მიქატაძე; არქიტექტორი: შოთა ყავლაშვილი) ხელაპყრობილი, ჩოხაში ჩაცმული მამაკაცის ფიგურა სიმბოლურ თაღშია ჩასმული. თაღზე მტრედია შემომჯდარი. ქანდაკება გამოსახავს XIX-XX საუკუნეთა მიჯნაზე თბილისში მოღვაწე ქალაქური პოეზიის წარმომადგენელს - იეთიმ გურჯს. პოეტი მეტად პოპულარული იყო იმდროინდელ ქალაქში, რადგანაც თავადაც ხელოსანთა წრეს ეკუთვნოდა და მისი ლექსებიც უბრალო ხალხის ტკივილს ეხმიანებოდა. იეთიმ გურჯი ქართულ, აზერბაიჯანულ და სომხურ ენებზე წერდა. რაც თბილისური მრავალეროვანი კულტურისთვის დამახასიათებელია. თავისი შეხედულებების გამო პოეტი ხანგრძლივად იყო გადასახლებული იმპერიის შოერთში. დაბრუნებულმა იეთიმ გურჯმა შესანიშნავი სტრიქონები დაუწერა მშობელ ქალაქს: `გამარჯობა, ჩემო თბილის ქალაქო, /დაკარგული შენი შვილი მოვედი: /საქართველოს მოწა-წყალო ალაგო, /12 წლის უნახავი მოვედი...~ იეთიმ გურჯის პოეზიაზე შექმნილი სიმღერები ახლაც პოპულარულია თბილისში. Комплект открыток «Тбилиси». 18 сюжетов. ღია ბარათების ნაკრები თბილისი. 18 ნაკვეთი. Series/Report no.:10212608. გამომცემელი:Издательство <<Плакат>>, Москва, Тип, изд-ва <<Комуннар>> | ღია საფოსტო ბარათი; პოეტ ეთიმ გურჯის ძეგლი; მოქანდაკე ჯ. მიქატაძე; Памятник поэту Э. Гурэжи; Скульптор Д. Микатадэе; Monument to poet E. Gurdzhi; Skulptor D. Mikatadze; თბილისი; ძეგლი; გურჯი, იეთიმ (1875-1940); დაბღიშვილი, იეთიმ იბრაიმის ძე (1875-1940) | 1989 | Козловского, А. | გიორგი ჩიქვანაია | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/300648/1/BARATI%3d0033b.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/300648/2/BARATI%3d0033a.jpg |
| მამაკაცი არღნის აწყობისას | არღანი, ინსტრუმენტი, მუსიკალური ინსტრუმენტი | ქუთაისის ფოტო-კინო მატიანის მუზეუმი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/427444/1/Qutaisis_foto-kino_muzeumis_matiane-146.jpg | |||
| თიხის ძველი ბერძნული მუსიკალური ინსტრუმენტი | აღმოჩენილია გათხრების შედეგად, კუნძულ კრეტაზე | მუსიკალური ინსტრუმენტი, კრეტა | ქუთაისის ფოტო-კინო მატიანის მუზეუმი | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/426733/1/Qutaisi-246.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/426733/2/Qutaisi-247.jpg | ||
| ფისგარმონია | მუსიკალური ინსტრუმენტი | ლუარსაბ ტოგონიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1821/1/Fisgarmonia.a.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1821/2/fisgarmonia_a..JPG | |||
| ფისგარმონია | მუსიკალური ინსტრუმენტი | ლუარსაბ ტოგონიძე | https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1818/1/Fisgarmonia.jpg https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/1818/2/Fisgarmonia.1.jpg |
